Pola dawno zapomnianych bitew to
cykl, który czytam od samego początku, można powiedzieć od czasów, kiedy
jeszcze nie był cyklem ;). Zapoczątkował go "Toy Land".
Później Ukazało się „ Łatwo być bogiem”,
teraz zaś dostałem do przeczytania trzeci tom „Na krawędzi zagłady”
Trzecia część cyklu dla wielu autorów stanowi
wyzwanie. Trzeba domknąć wiele wątków, kontynuować znane oraz wymyślić nowe.
Czasem zdarza się autorom w następnych tomach coś zgubić, użyć bohatera,
którego uśmiercili wcześniej czy mylić czas zdarzeń. Robert z tego problemu jak
zwykle wychodzi obronną ręką. Między innymi także to doceniam w jego książkach,
praktycznie wszystkie są na równym poziomie dzięki temu nie ma zgrzytów podczas
lektury, widać dbałość o szczegóły a samo czytanie jest przyjemnością. Kurcze
już na początku kadzę aż miło hehe ale cóż podobała mi się ta kniga :)
Na krawędzi zagłady, bo taki tytuł nosi jak już wspomniałem, trzeci Tom cyklu, dostał od Mika Resnicka świetną rekomendację „ Robert J. Szmidt wykazał się niezwykle bogatą wyobraźnią, opowiadając swoją historię z ogromnym wdziękiem i oryginalnością. Szczerze polecam”.
Nancy Kress, zdobywczyni nagród Hugo i Nebula opisała
cykl w ten sposób -
„Łatwo być Bogiem to fascynujący wstęp do
epickiej space opery. Czytając o przygodach barwnych postaci, takich jak załoga
Nomady, czytelnik wstrzymuje oddech i odkrywa tajemnice, które mogą zmienić
losy Galaktyki”.
Sam zaś Jack Campbell, autor bestsellerowego cyklu
„Zaginiona Flota” - „Wartka opowieść o skorumpowanej załodze kolapsarowca, która eksplorując
kolejne wrakowiska, odkrywa więcej, niżby chciała... Tak zaczyna się ta
wciągająca lektura”
Po takim wstępie aż się bałem zacząć czytać ;) , często duża reklama nie
przekłada się, na jakość produktu. Ok, jako, że jestem już po postaram się
podzielić moimi odczuciami.
Bez spojlerowania nie jest łatwo przekazać zarys treści. Na pewno nie
zabraknie walki, polityki i bitew w kosmosie. Nasz dobry znajomy Henryan
Święcki zmierzy się z wieloma wręcz przekraczającymi ludzkie siły przeszkodami.
Będzie musiał udowodnić, że pokładane w nim zaufanie nie jest płonne. Co do
przeszkód, nie koniecznie będą to obcy a może nie tylko oni. My ludzie i
polityka prowadzona przez największych tego świata i ich decyzje, czasami
wystarczą za cały tłum krwiożerczych kosmitów…
Tu w sumie miałem pewien dylemat, Robert zrobił z Święckiego w pewnym
momencie taki języczek uwagi – pojawia się on lub jego pomysły jak diabeł z
pudełka w każdym z większych zawirowań akcji. I dzięki nim i niemu jakoś udaje
się ratować świat (przynajmniej na chwilę). Ok może trochę przesadzam, ale tak
to odczułem.
Akcja z Święckiego przenosi się w trakcie rozwoju wydarzeń w wiele punktów
przestrzeni. Podpatrzymy wielką politykę w wykonaniu pani kanclerz, sposób
zarządzania flotą przez Wielkiego Admirała, ale i poobserwujemy poczynania
zwykłych ludzi postawionych przed decyzjami, od których będzie zależało życie
ich i ich bliskich. Parę lokacji znamy z poprzednich tomów, ale pojawią się
także nowe i to dość niespodziewane. Pewne zarządzenia będą budzić duże
kontrowersje, ale w końcu chodzi o ratowanie miliardów istnień ludzkich, choć
czy na pewno?
Książka trzyma cały czas w napięciu a akcja ma tempo. Trudno się przy niej
nudzić, dlatego spokojnie mogę jej dać swoją rekomendację. Premiera z tego, co
mi wiadomo na Pyrkonie, ale może będzie jakaś przed sprzedaż? Obserwujcie Rebis
– warto, bo to kawał dobrej space opery a nie ma ich dużo na naszym rynku.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz